طراوت تلاوت

قرآن کریم اساس قانون و قانون اساسى و سنگ زیربناى تمدن اسلامى حقیقى و واقعى است . صاحب نظران و محققان بی‏غرض بیگانه نیز در یافته‏اند که بلاغت قران بی‏نظیر، طراوت آیاتش شورانگیز و تلاوتش دل‏انگیز است .

قرآن کتابى است که در کم‏تر از ربع قرن قبایل پراکنده و صحرانشین و در بند مثلث‏شراب و شهوت و شمشیر را به تعیین کننده‏ترین مردان سرنوشت جهان تبدیل می‏کند و در کم‏تر از یک قرن فرهنگى نو و انقلابى در تمدن بشرى می‏آفریند . قرآن کتابى است که با نام «خدا» آغاز می‏شود و با نام «مردم‏» پایان می‏یابد . آغاز آن نام خدا و بسم الله است و آخرین کلمه‏اش «ناس‏» . در این کتاب آسمانى نام بیش از 70 سوره از مسائل انسانى گرفته شده است و بیش از 30 سوره به مسائل مادى می‏پردازد . قرآن کتاب زندگى است و دراوخانه تمام دردهاى انسان حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام) می‏فرماید: «استشفوا بنوره; بانور قرآنى خود را شفا دهید .»

گلادستون، نخست وزیر یهودى مسلک دستگاه استعمار انگلیس، خشمگینانه به اهمیت قرآن در بین مسلمانان اشاره می‏کند و در حالى که قرآن را بر تریبون مجلس انگلیس می‏کوبد، می‏گوید: «تا این کتاب در میان مسلمانان باشد، امنیت و اطاعت‏سرزمین‏هاى مسلمان نشین در برابر استعمار انگلیس محال است .»

هجویرى در کشف المحجوب می‏نویسد: «طبع از خواندن آن ملول نگردد .» یکى از جنبه‏هاى قرآن طراوت همیشگى است . آیات الاهى به گونه‏اى است که انسان در تلاوت آن احساس خستگى نمی‏کند .

بارتلمى سنت هیلر فرانسوى می‏نویسد: «زیبایى ظاهرى و باطنى وعظمت معنوى قرآن کریم و انسجام الفاظ آن بیانگر تازگى افکار آن براى همه زمان‏هاست .» جرینه فرانسوى نیز می‏گوید: «در قرآن کریم هیچ چیزى از طبیعیات، بهداشت، طب و قوانین اجتماعى فروگذارى نشده، لذا مسلمان شدم .»

زیبایى ظاهرى وعمق معانى این کتاب مقدس سبب شده است دانشمندان و ادیبان جهان آن را بستایند و مردم را به مطالعه آن فراخوانند; براى نمونه، یاد کرد بخشى از گفتار دانشوران فرهیخته سودمند می‏نماید:

دانشمند بنام انگلیسى کوسین دپرسوال: «زیبایى و حیرت قرآن مثال زدنى است .»

لومانس دانشمند امریکایى: «اول شراره زیبا و با طراوت که نور از قرآن کریم می‏باراند و نور تابش می‏کند بسم الله الرحمن الرحیم است . که دنیایى از معنا است .»

مونت‏گمرى انگلیسى: «قرآن وقتى تلاوت می‏شود گویى از قلب بیرون می‏آید و سپس به قلب نفوذ می‏کند .»

دانشمند فرانسوى ربوا: «قرآن منطق و زیبایى دارد، به زور به کسى تحمیل نمی‏شود بلکه لطیف است و در مقام اقناع به نیروى منطق مجهز است .»

دانشمند انگلیسى سرویلیام موئیس: «قرآن کریم آکنده از دلایل منطقى، علمى، قضایى، حقوقى، مدنى و مهم‏تر از همه لطافت است . که در کتب آسمانى بى نظیر است .»

دانشمند ایتالیایى مایل آنجلو: «قرآن با طراوت و منطق است و برخلاف تعالیم مسیحیت، قرآن انسان را موجودى شریف و با شخصیت می‏داند نه موجودى کثیف و ذاتا آلوده .»

نویسنده بلند آوازه روسیه تولستوى: «هر کسى بخواهد سادگى پیام الاهى بى پیرایگى اسلام و عظمت کلام و طراوت سخن را در یابد، قرآن بخواند .»

دانشمند اسکاتلندى توماس کارلایل: «قرآن تنها کتاب بلیغ همه اعصار است .»

ادیب اسکاتلندى راکستون: «سالیان دراز در جست و جوى حقیقت‏بودم، آن را در اسلام و قرآن یافتم .»

دانشمند وخاورشناس شهیر آلمانى تئودور نولدکه: «قرآن بامنطق علمى و روش اطمینان بخش و قانع کننده‏اى که دارد دل‏هاى شنوندگان خود را به سوى خویش توجه داده است .»

دانشمندفرانسوى سدیو: «در قرآن که اوج زیبایى سخن‏ها است، چیزى از مقررات اجتماعى فروگذارى نشده است .»

ریاضى دان، شاعر و نویسنده بلند آوازه آلمانى یوهان ولفگانگ فون گوته: «قرآن اثرى است‏سترگ که به واسطه سنگینى عبادات آن در آغاز خواننده را مخیر و سپس مفتون جاذبه خود می‏کند و بالاخره انسان بی‏اختیار مجذوب زیبایی‏هاى بی‏پایان آن می‏گردد . »

محقق امریکایى ویل دورانت: «در قرآن قانون و اخلاق و بسیارى از اصول و مبانى یک سان آمده است . در قرآن اگر از دین صحبت می‏کند، از دنیا چشم نمی‏پوشد .»

فیزیکدان شهیر قرن بیستم آلبرت اینشتین: «قرآن کتاب جبر یا هندسه یا حساب نیست، بلکه مجموعه‏اى از قوانین است که بشر را به راه راست، راهى که بزرگ‏ترین فلاسفه دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند، هدایت می‏کنند .»

خاورشناس مشهور آلمانى ژوزف هوردوویچ: «قرآن عامل بسیار شگرفى در بالا بردن فکر مسلمانان بود و باعث‏شد آنان به تحقیقات علمى و پدید آوردن اندیشه پیش از ما غربیان حرکت کنند .»

دانشور اسکاتلندى رابرتسون: «قرآن مقدس در مسائلى همچون دورویى، کینه، تکبر، غرور، بى عدالتى و غیره بسیار سختگیر و در مورد صفات نیک مانند صبر، حق‏شناسى صداقت، جدیت و . . . بسیار مصر و جدى است و خواندن آن بسیار دلنشین و داراى جذبه‏اى فرا زمینى است .»

ادیب، شاعر و منتقد مشهور انگلیسى کرنیکو: «قرآن برادر کوچکى دارد به نام نهج البلاغه، آیا براى کسى امکان دارد که مانند آن بیاورد تا ما را مجال گفت و گو در امکان آوردن بلاغتى نظیر بلاغت قرآن کریم باشد .»

ناگفته پیداست درک جذابیت قرآن به دانشمندان اختصاص ندارد . مردم عادى نیز در حد خویش زیبایى و جاذبه این کتاب مقدس را درک می‏کنند .

استاد امین ریحانى در نامه‏اى به علامه شیخ حسین کاشف الغطاء می‏نویسد: «شما می‏گویید قرآن اعجازگر است; و این صحیح است . بنده در لندن و نیویورک اقامت داشتم، خصوصا درلندن، در میدانچه‏اى خانه گرفته بودم که از چهار طرف تا چندین طبقه خانه‏ها به صورت استوانه‏اى روبه روى هم بودند و من صبح‏ها که شلوغ بود، به قرآن پناه می‏آوردم و تلاوت می‏کردم; و خداوند صوت حزین و دلنشینى به من داده بود و آیات الهى را در آن دیار با صداى آهنگین می‏خواندم و پنجره اتاقم در طبقه‏اى از طبقات به بیرون باز بود . همسایگانم در آن میدانچه و منازل اطراف از نغمه دلرباى قرآن از خود بى خود شده و عقل از سرشان به در می‏رود . لذا بعد از چند روز متوجه شدم، هنگام تلاوت با طراوت آیات الاهى، سکوتى عجیب در اطرافم روى می‏دهد . روزى وسط تلاوت خویش به کنار پنجره آمدم و به بیرون نگریستم، مشاهده کردم که اغلب مردها و زن‏ها دم پنجره و یا خم شده به بیرون هستند و با تامل و سکوت به تلاوت من گوش می‏کردند .»

جالب است‏بدانیم که تقارن‏هاى زیبایى در قرآن موجود است; براى مثال:

1 . کلمه علم 811 بار در قرآن آمده و کلمه ایمان هم 811 بار .

2 . واژه حیات 145 بار در قرآن آمده و واژه موت نیز 145 بار .

3 . کلمه دنیا 115 بار در قرآن آمده و واژه آخرت هم 115بار .

4 . واژه شیطان 88 بار در قرآن آمده و واژه ملائکه نیز 88 بار .

5 . کلمه شهر (ماه) 12 بار و واژه یوم (روز) 365 بار در قرآن به کار رفته است .

قرآن کریم اساس قانون و قانون اساسى و سنگ زیربناى تمدن اسلامى حقیقى و واقعى است . صاحب نظران و محققان بی‏غرض بیگانه نیز در یافته‏اند که بلاغت قران بی‏نظیر، طراوت آیاتش شورانگیز و تلاوتش دل‏انگیز است .